Dit plaatje komt uit “De pagode der nevelen”, het derde avontuur in de integrale uitgave “Onder de Chinese hemel”.
Je komt niet bij van het lachen als je het leest en denkt aan alle implicaties van dat stukje dialoog.
Toen Leloup rond 1970 begon, zou zoiets nooit door de redactie zijn goedgekeurd.
Wie durft beweren dat er geen evolutie zit in de avonturen van Yoko Tsuno?
In “De pagode der nevelen” heeft Leloup zich wat uitgeleefd met landschappen. Samen met “De hemelse jonk” vormt dit avontuur een tweeluik, wat uitzonderlijk is in de reeks “Yoko Tsuno”.
Bovenstaande plaatje heeft een totaal verkeerd beeld van het avontuur “De hemelse jonk” van Yoko Tsuno, want het speelt zich af in de 11e eeuw.
Het gaf Leloup de kans om oude schepen die over rivieren van water varen, te combineren met een modern schip dat over de rivier van de tijd vaart.
De inleiding van de vijfde integrale editie, “Onder de Chinese hemel”, onthult waar Leloup zijn inspiratie haalde, en hoe hij sommige anekdotes die hij in China meemaakte, erin verwerkte.
Wanneer die vijfde integrale uitgave verschijnt, weten we nog niet. Wel verwachten we het begin 2019.
Roger Leloup ging naar het Oosten en kwam terug met een Godzilla-verhaal. Geen plaatje van de monstertjes hierboven, om spoilers te vermijden. Leloup Leloup zijnde, toonde hij direct dat wat monsterlijk oogt, niet noodzakelijk monsterlijk is.
Momenteel wordt aan een nieuwe teksteditie gewerkt, maar je kunt zeker hier en daar in de winkels nog een verdwaald exemplaar van de oude versie vinden. Die dateert van 1986, dus een tekstcorrectie was wel op zijn plaats.
Ja: de vierde integrale is er!
Alle woordenschat is in de drie opgenomen albums uniform getrokken, ook met de al eerder verschenen delen.
In het verleden werden er bijv. voor “morzelaar” zes (6!) verschillende termen gebruikt, terwijl het in het Frans nochtans altijd “désintegrateur” was.
De oorspronkelijke vertaler had begin de jaren 70 gekozen voor het Nederlandse “morzelaar” en “morzelstraal”, in plaats van voor de slaafse navolging “desintegrator”.
Daardoor maakt het duo “morzelaar/morzelstraal” deel uit van de typische woordenschat van Yoko Tsuno. Sommige lezers ervaren de reeks daardoor als origineler dan boeken die de term “desintegrator” gebruiken, omdat die gewoon een kopie van Amerikaanse reeksen lijken, zonder weinig eigen inbreng.
Nochtans wordt in Yoko Tsuno ook “desintegrator” gebruikt, maar alleen voor de grote apparaten.
Ook in het album “De tijdspiraal” werd voor deze nieuwe uitgaven goed op de terminologie gelet. Het Franse “translateur” werd in de eerste edities op drie verschillende manieren vertaald, en nu is dat allemaal “translator” geworden.
Als je deze nieuwe edities naast de oude versies legt, is er meer over de nieuwe teksten te zeggen.
Opvallend was bijvoorbeeld dat in de nieuwe versie van “De tijdspiraal” de Japanners nu veel Japansers spreken, doordat er meer rekening wordt gehouden met Japanse aanspreekvormen.
Deze vierde integrale, “Vinea in gevaar” bevat drie verhalen die zich op Vinea afspelen: “De titanen”, “Het licht van Ixo” en “De aartsengelen van Vinea”.
Er is een thematische inleiding en een dossier met zeldzaam materiaal.
Naar verluid zijn er wereldwijd meer dan 7,5 miljoen exemplaren van Yoko Tsuno-albums verkocht.
Het langverwachte 4e deel van de integrale uitgave van de avonturen van Yoko Tsuno is verschenen: Vinea in gevaar.
De drie opgenomen albums zijn:
– De Titanen – waarin Yoko 2 miljoen lichtjaar van huis te maken krijgt met intelligente reuzeninsecten, en met de botsing tussen hun collectivistische opvattingen en het belang dat de mens hecht aan het individu
– Het licht van Ixo – waarin Yoko nog een stapje verder gaat en tussen ambitieuze leiders belandt die het overleven van hun volk als inzet en onderpand durven gebruiken
– De aartsengelen van Vinea – waarin Yoko ongewenst een duik in het water moet nemen en met wezens te maken krijgt die geen wezens zijn.
Als extra bonus is er een inleiding over elk verhaal en de omstandigheden waarin het verscheen. Waarom, bijvoorbeeld, koos Leloup voor de term “aartsengel”?
Er is ook een portfolio achteraan met zeldzame tekeningen.
Net als in de vorige albums hecht Leloup groot belang aan een verzorgde afwerking van het tekenwerk, en bevat het scenario een grote dichtheid.
Deze uitgave probeert Leloups zin voor afwerking en detail eer aan te doen door de vroegere vertalingen onder de loep te nemen en alle fouten en foutjes te verwijderen. De huidige lezer vindt geen spoor meer van de vroegere spelingen.
Toen de tekst van de albums van Yoko Tsuno over de Vineanen voor de Integrale 1 werd gecorrigeerd, werd er goed gelet op de astronomische gegevens in “De 3 Zonnen van Vinea”.
Yoko, Ben en Paul reizen er met enkele Vineanen naar Titan.
Over Titan werd in de oorspronkelijke versie van het stripverhaal gezegd dat het “de grootste van de tien satellieten van Saturnus” was.
De bepaling “van de tien” werd geschrapt, omdat sinds de Voyagers en andere instrumenten dat aantal al lang is bijgesteld.
Het getal werd niet aangepast naar de nieuwe tellingen, voor het geval dat …
Bovendien is het moeilijk om precies te bepalen hoeveel manen Saturnus heeft door die indrukwekkende ringen: wanneer is een rotsblok gewoon een rotsblok, en wanneer is het een maan?
Om die lastige kwestie en latere ontdekkingen te omzeilen, wordt er dus geen aantal meer vermeld, en staat er alleen nog maar “de grootste maan van Saturnus: Titan”.
Vanavond liep een bericht binnen waaruit blijkt dat veroorzichtigheid nodig was: er werden rond Jupiter TWAALF nieuwe manen ontdekt!
En Jupiter heeft niet eens zo’n opvallende ringen die iets zouden kunnen verbergen.
Jupiter telt nu 79 manen. De meeste nieuwe werden erg ver van de planeet gevonden, en draaien in tegengestelde richting. Twee werden erg dicht bij Jupiter gevonden.
Het zou me dus niet verbazen dat er bij Saturnus ook nog enkele opduiken.
Saturnus telt momenteel 62 bekende manen, onveranderd sinds de jongste versie van De 3 Zonnen van Vinea.
In België doet men aan “stripmuren”. Dat betekent dat een of andere grijze, nietszeggende muur wordt opgevrolijkt door afbeeldingen die verwijzen naar strips.
Van Yoko Tsuno is er al eentje in Brussel en een tweede Waver.
Sinds 22 juni kwam er een bij in Verviers (Luik). Het is op de hoek van de Stationsstraat (Rue de Gare) en de straat Peltzer de Clermont. De gevel is dicht bij de wijk waar Roger Leloup is geboren en waar hij vijfentwintig jaar heeft gewoond.
Andreas, striptekenaar 