Vandaag, maandag 4 juli 2022, overleed de auteur Remco Campert. Hij was een veelzijdig auteur die zowel romans als verhalen en columns en poëzie schreef. Hij was ook erg productief. Er was wel eens een jaartje zonder uitgave, maar vaak waren er twee en soms zelfs drie publicaties in één jaar tijd.
In 2015 ontving hij de Prijs der Nederlandse Letteren.
Dat was trouwens niet zijn enige prijs. Hier volgt een tamelijk volledige lijst:
1953 – Reina Prinsen Geerligsprijs voor Berchtesgaden
1955 – Poëzieprijs van de gemeente Amsterdam voor Gedicht met een moraal
1956 – Jan Campert-prijs voor Met man en muis en Het huis waarin ik woonde
1958 – Anne Frank-prijs voor Vogels vliegen toch
1959 – Prozaprijs van de gemeente Amsterdam voor De jongen met het mes
1960 – Prijs van de Amsterdamse Kunstraad voor De jongen met het mes
1976 – P.C. Hooft-prijs voor zijn poëtisch oeuvre
1987 – Cestoda-prijs
2011 – Gouden Ganzenveer
2014 – Gouden Schrijfmachine
2015 – Prijs der Nederlandse Letteren
2018 – Akademie van Kunstenpenning van de KNAW
Hij was tot op hoge leeftijd actief. Zijn laatste werk was een poêziebundel, Mijn dood en ik, in 2019.
Remco Campert werd op 28 juli 1929 geboren in ‘s-Gravenhage als zoon van de Nederlandse schrijver Jan Campert (15 augustus 1902 – 12 januari 1943 in een concentratiekamp) en de Nederlandse actrice Wilhelmina Joekie Broedelet (4 oktober 1903 – 3 juli 1996).
Een anekdote, vandaag gebeurd:
In de boekhandel zei ik aan de nieuwe dat Remco Campert was gestorven. Ze hoorde het in Keulen donderen. Wist totaal niet wie Remco Campert was. Ze probeerde haar gezicht te redden door de indruk te geven dat ze er wel al eens van had gehoord, maar dat was niet waar. Ze kende hem totaal niet. Dan vraag ik me toch af wat dat mens daar staat te doen.
Andreas, striptekenaar 