Al eens een tandwiel beschreven? “Een tandwiel is een schijf met inkepingen aan de rand die naar het centrum van de schijf zijn gericht.”
De definitie in de Van Dale is preciezer: “wiel dat aan de omtrek bezet is met gelijkmatige tanden of inkepingen en dient om de draaiende beweging van een as op een andere as over te brengen.”
Die definitie zegt ook wat meer over de functie ervan: een beweging overbrengen.
Maar is het een tandwiel van een uurwerk, een versnellingsbak, een martelwerktuig? Of om de cargodeuren van de space shuttle te openen?
Het is een mooi voorbeeld van hoe het geheel meer kan zijn dan de som van de delen, maar het is vooral een voorbeeld van hoe een beschrijving van een deel van de reeks Arq tekort schiet.
Al enkele delen lang filosoferen en speculeren de personages van Arq over de aard van de wereld waarin ze zich bevinden, maar ze hebben er minder kijk op dan wij, de lezers, en zelfs wij weten dat we het zullen afleggen tegen de verlossende woorden die de auteur, Andreas, in het laatste deel, nummer 18, zal brengen. Als hij dat al doet, want in het tweeluik Cyrrus-Mil bleven we allemaal in het ongewisse.
Als recensent kunnen we dus best onze onmacht toegeven als we alleen maar tandwieltjes zien, en nog niet weten wat het volledige mechanisme zal worden.
Andreas, striptekenaar 