Maand: maart 2012

Arq 15: Maan

strips, stripverhaal, andreas, arq, arq 15, maan, sherpa, limited editionVanaf deze maand is het vijftiende deel in de reeks Arq van Andreas verkrijgbaar in het Nederlands en het Frans.
Verrassend: op de achterkant van het album staat linksboven een cirkelvormige stempel met daarin de tekst: “sherpa limited edition garantie”.
Een limited edition van Arq 15?
We wisten wel dat de Nederlandse delen van Capricornus vanaf deel 11 limited editions zijn, met de ijzersterke garantie dat de overschotten niet aan verlaagde prijs zullen worden verkocht.
Maar voor Arq?
En binnenin, op de achterkant van de titelpagina, staat linksboven expliciet:

Deze uitgave verschijnt in een gelimiteerde oplage van 800 exemplaren. Uitgeverij Sherpa garandeert dat de officiële verkoopprijs van het boek niet zal worden verlaagd en dat eventuele onverkochte restanten zullen worden vernietigd

Nergens op internet of bij Sherpa zelf hadden we enige vermelding gevonden van dergelijke plannen met Arq. Het maakt de uitgave wel heel bijzonder.

Black Butler 3

manga, stripverhalen, stripreeks, strips, kana, black butler 3, yana toboso Al sinds december 2011 op de markt: de derde aflevering van de bevreemdende reeks Black Butler, waarin de verfijnde maniertjes en omgeving een façade zijn voor nachterlijke dokter Jekylls.
In deze aflevering zien we verder wat er gebeurt met de shinigami die Ciel en zijn butler tijdens hun zoektoch naar Jack the Ripper tegen het lijf lopen.
Het blijft boeiend om de interpretatie van Yana Toboso van de klassieke 19e-eeuwse Engelse avonturenverhalen te lezen. Zij druft verder te gaan waar de andere scenaristen doorgaans blijven steken. Te veel auteurs beperken zich tot “sfeer oproepen”, en dan het liefst de sfeer die automatisch met die verhalen wordt geassocieerd – waardoor ze eigenlijk allemaal hetzelfde soort verhalen schrijven.
Maar Toboso durft de remmen losgooien.
Afbeelding gepubliceerd met toestemming en copyrighted BLACK BUTLER © 2007 Yana Toboso / SQUARE ENIX

Waarom manga?

manga, strips, stripverhaal, stripreeks, mangareeks, voordelen van mangaZe hebben me wéér eens gevraagd wat ik zie in manga.
Dat vragen altijd mensen die alleen maar zo’n boekje opendoen en er dan eens snel doorheen bladeren.
Ja, als je alleen maar door een boek bladert, kun je natuurlijk nóóit weten wat iemand eraan vindt.
De kwestie met manga is, dat je direct zo’n 200 pagina’s tegelijk krijgt. Daar is tenminste iets aan te lezen.
Ik heb dat ook gemerkt aan mijn koopgedrag met andere strips: ik heb de laatste tijd de neiging om strips per riem papier te kopen: trilogieën waarvan ik de drie delen direct tegelijk koop, of integrale uitgaven met vier, vijf of zelfs zes albums van een stripreeks samen in één band uitgegeven – maar bij voorkeur als het reeksen zijn die vanaf het begin werden opgezet als één lang verhaal dat in meerdere albums is opgedeeld, zoals Spoorloos, Betelgeuze, Kenya, of de drie delen van Het Geheim van De Zwaardvis van Blake & Mortimer. Of De Incal van Moebius. En natuurlijk de hele Rork van Andreas, zijn Arq en zijn Capricornus.
De gewone strip van 44, 52 of 60 pagina’s is me gewoon te kort. Je bent er in een wip doorheen.
Maar een mánga… daar heb je wat aan te lezen!
En bovendien is één deel vaak meer een stuk van verhaal dat eigenlijk als feuilleton wordt gepubliceerd, waarbij elk deel slechts een aflevering is.
Wie echt graag strips leest, valt vroeg of laat voor manga.

Jean Giraud – Moebius (1938-2012)

strips, stripverhaal, stripreeks, Jean Giraud, Moebius, blueberry, silver surfer, de incal, Alien, Tron, Willow, The Abyss, The Fifth ElementHij is dood, Jean Giraud, ook bekend als Gir, beter bekend als Moebius, de man die ons strips schonk als Blueberry en De Incal.
Hij werd geboren op 8 mei 1938 in Nogent-sur-Marne (Frankrijk) en stierf op zaterdag 10 maart 2012 te Parijs.
Hij was al een tijdje ziek, maar ook ondanks zijn hoge leeftijd – 73 jaar – blijft het een verlies.
Hij werkte vaak samen met Jodorowski, en werkte ook mee aan de sciencefictionfilms Alien, Tron, Willow, The Abyss en het spektakel The Fifth Element.
Moebius viel op door zijn stijlvarianten.
In Blueberry hield hij zich aan een realistische, zeer gedetailleerde stijl, maar in strips als De Incal, Majoor Fataal, en De wereld van Edena ging hij alle kanten op. Door zijn grote stijlvariaties kunnen we hem zelfs een post-modern striptekenaar noemen, misschien wel de enige grote die er ooit is geweest.
Zijn personages ondergingen allerlei metamorfoses, en de tekenstijl veranderde mee. Je wist bij een echte Moebius altijd waar je begon, maar nooit waar je uitkwam.
Zijn stijl wordt wel eens psychedelisch genoemd, en dat is op sommige pagina’s ook wel waar geweest, maar Moebius psychedelisch noemen sluit hem op in de jaren 60, maar die heeft hij zonder moeite overstegen. Moebius was meer dan alleen maar de jaren 60. Moebius had het over verandering, over de ongrijpbaarheid van de werkelijkheid, over de voortdurend verglijdende waarheden die we om ons heen zien, en over de voortdurend verglijdende waarheid die we over onszelf zien.
Want ook het “ik” is bij Moebius geen vast gegeven. Net zoals de volwassen man niet het karakter heeft van het kind, en ook nog niet van de bejaarde, net zoals mensen na hun huwelijk niet dezelfde zijn als ervoor, of na ongelukken of ziekten of reizen veranderd zijn. Zelfs net zoals je stramme, oude hond niet meer dezelfde is als het rondspringende, keffende puppie, zo verandert alles om ons heen, alsof we voortdurend omgeven zijn door stromend water, soms troebel, soms helder.
En door die verandering op het “zelf” te betrekken, is Moebius’ werk ook vervreemdend en soms confronterend, soms verhelderend en soms verwarrend.
Moebius was de tekenaar van de metamorfose, en zaterdag begon hij aan zijn laatste grote metamorfose, zijn laatste reis der verandering.