Jacques Martin is vooral bekend voor zijn reeks over Alex de Galliër, waarvan de eerste tien albums bij de klassiekers van de strip worden gerekend, maar ook zijn avontuurlijke Lefranc telt veel liefhebbers.
Alex wordt vaak als de tegenpool van Asterix beschouwd:
- de ene ernstig, de andere humorisitsch
- de ene in de klare lijn, de andere in een ronde stijl
- de ene wat stijf en deftig, de andere speels en vrolijk
- de ene een volgeling van vooral Edgar P. Jacobs en Blake & Mortimer, de andere meer een leerling van Franquin
- de ene om wat over de klassieken te leren, de andere om wat met de klassieken te lachen
Maar toch moeten we oppassen: Alex is niet zo bekrompen als sommigen wel eens durven denken. De aangenomen slaaf Alex beleeft woelige avonturen in een soms woelige periode, en Jacques Martin heeft dat nooit willen verhullen. De reeks is daardoor altijd een prettige inleiding op de Romeinse periode geweest.
Door het succes van Alex had Jacques Martin het imago een begenadigd auteur van historische strips te zijn, en hij heeft dat ook uitgespeeld door als het ware een formule te creëren waarmee hij andere personages in andere tijdperken in het avontuur stortte, zoals Tristan, Arno, Orion en Lois.
Maar hij is buiten Alex vooral ook bekend voor zijn reeks Lefrancq, die zich in het heden afspeelt, en qua aanpak meer weg geeft van Blake & Mortimer: techniek, mysterie en gentlemen-bandieten, een mix die de laatste tijd wat heropleeft.
Jacques Martin heeft, net als Hergé en Willy Vandersteen, ook een studiosysteem opgezet. Dat hoge aantal reeksen was dan ook vooral door die medewerkers mogelijk, waaronder Bob de Moor, Gilles Chaillet, Jean Pleyers, Christophe Simon, André Taymans, Olivier Pâques en Thierry Cayman.
Toen hij vanaf de jaren negentig slechter begon te zien, en volgens sommigen zelfs zo goed als blind was, waren het dan ook die medewerkes die het mogelijk maakten dat er nieuwe albums bleven verschijnen.
in memoriam over Jacques Martin
wat meer achtergrondinformatie over Jacques Martin naar aanleiding van zijn overlijden