Tentoonstelling: Buth: vader van Thomas Pips

BUTH_KIJK

  • Wat? Tentoonstelling BUTH. Vader van Pips en andere muizenissen…
  • Waar? Sint-Pietersabdij Gent
  • Wanneer? 30 november 2007 – 17 februari 2008, 10.00-18.00, behalve op maandag (sluitingsdag); gesloten op 24, 25 en 31 december 2007 en op 1 januari 2008
  • Prijs: individuen: 4 euro; groepen vanaf 15 personen: 3 euro/pers., gratis tot en met 12 jaar, korting voor 50+-ers.
  • Groepen: gids 75 euro per groep tot 20 pers. exclusief toegangstickets
  • e-mail: drr.sintpietersabdij@gent.be
  • info bezoeken: info@boekjebezoek.be

De Gentenaar Léo De Budt is bekend van de stripreeks Thomas Pips en de zoekplaatjes over de Ronde van Frankrijk met de muisjes.

Hij is echter meer dan dat.

Hij is een leerling van Frits Van den Berghe, en als kunstschilder won o.a. de schilderprijs Prix de Rome.

Als cartoonist signeerde hij met Buth, en onder die naam publiceerde hij vanaf 1946 in de krant Het Volk de stripreeks “Thomas Pips”.

De krant “Het Volk” bestond van 21 juni 1891 tot en met 10 mei 2008.De titel was niet nieuw: op 9 november 1890 verscheen voor het eerst het ‘sociaal blad’ “Het Volk” als weekblad. Op 1 mei 1891 werd besloten er een dagblad van te maken.

In 1947 begon Buth met de wieleravonturen van Pips in de Ronde van Frankrijk. Dat leverde erg populaire sportcartoons, die tijdens de Tour verschenen in de sportbijlagen van “Het Volk”.

In 1962 verscheen een afzonderlijk tourkrantje, het “Rondegazetje”, dat in ’s avonds op straat werd verkocht. Daarin werd telkens een gebeurtenis uit de Ronde in een cartoon verwerkt. Het waren tegelijk zoekplaatjes waarin een muisje zat verborgen. Die cartoons werden later in “Het Nieuwsblad” overgenomen.

17 gedachten over “Tentoonstelling: Buth: vader van Thomas Pips

  1. Het is lang geleden dat ik nog van jullie heb gehoord.
    De tentoonstelling van Buth is uitzonderlijk goed gestoffeerd, en biedt een degelijk overzicht over de hele carrière van de tekenaar-schilder.
    Een knoeier van een tekenaar? Helemaal niet. Maar ik moet toegeven dat in de tekeningen van Thomas Pips hier en daar foutjes zitten, waarschijnlijk doordat hij onder grote tijdsdruk moest werken.
    Een goed tekenaar is immers niet per definitie iemand die goede tekeningen aflevert.
    Een vakman is niet altijd iemand die per definitie foutloos vakwerk aflevert. Het is iemand die binnen de gestelde vereisten het beste werk aflevert.
    Ook Karel Biddeloo zei dat hij rekening houdende met de tijdsdruk vond dat zijn Rode Ridders goed getekend waren.
    Een goede vertaler is ook niet per se iemand die foutloze vertalingen aflevert, maar iemand die binnen de gestelde termijn de beste vertalingen aflevert. Je moet de deadline kunnen halen.
    Je zult mij dus niet gauw horen beweren dat Léo De Budt een slechte tekenaar was. Je kunt aan zijn reclametekeningen trouwens merken dat hij perfect werk kon afleveren. En in zijn laatste Thomas-Pips-verhalen lijkt hij zelfs doelbewust te hebben geprobeerd te tonen wat hij waard was. Van de laatste Pips-afleveringen zal ik dan ook proberen een exemplaar te bemachtigen, om mijn stripbibliotheek uit te breiden met vertegenwoordigers van een stukje Vlaamse stripgeschiedenis.

    Like

  2. nja die blog nja , gewoon de mooie herinnering laten delen met mensen . laten zien dat er ook mooie dingen zijn in het leven ipv alleen slechte !
    xxx
    hoop dat je er nu meer aan uit raakt !

    Like

  3. waarom zou ik geen interesse voor strips hebben? je kan niet alles op je blog zetten he 😉

    liefs

    Like

  4. Hallo, bedankt voor het bezoek aan mijn blog, ja, ik weet dat ik een aantal verschillende stijlen van strips door elkaar gehaald heb, maar het zijn nu éénmaal de stripverhalen waar ik van hou en dat al sinds mijn kinderjaren…voor strips ga ik dikwijls naar Damme , omdat ik daar mijn collectie kan aanvullen, ik heb een kleine duizend stripverhalen liggen,een hele collectie dus…vooral De Rode Ridder, Asterix, Jommeke, Suske en Wiske , Storm, Trigië, Guust Flater,…

    Like

  5. De catalogus van de tentoonstelling is tegelijk een biografie en bibliografie van Buth. Het is het uitgangspunt voor een studie van Buth geworden. Een standaardwerk.

    Like

  6. In vergelijking met Kuifje is Thomas Pips:
    – niet ingekleurd (sommige Kuifjes werden hertekend voor inkleuring)
    – slechter taalgebruik (maar de Kuifjes werden regelmatig bijgewerkt)
    – zwakkere tekeningen
    – maar betere scenario’s: blijven beter bij de verhaallijn dan de Kuifjes

    In vergelijking met Jommeke en Kiekeboe zijn de tekeningen niet slechter, en zijn de scenario’s volwassener.

    Als de teksten zouden worden gemoderniseerd (behalve indien de tekst het personage karaktreiseert, zoals het Gents in sommige albums), en als de albums zouden worden ingekleurd, kunnen de verhalen van Thomas Pips nog veel mensen boeien.

    Like

  7. Gelieve er rekening mee te houden dat het boek bij mij niet verkrijgbaar is.
    Het is wel verkrijgbaar in de winkel “De 9e kunst” in de Nederkouter 8 te Gent, bij Danny De Wilde.
    Wie Thomas Pips wil leren kennen, raden wij onder andere de volgende albums met plezier aan: Herrie in de Ronde, De rode heks, De groene sleutel, E506 doet het, Zigzag de blauwe mol, De 13 stoelen, De zwartgevlekte meteoor en De pimpelpaarse pot.

    Like

  8. “Thomas Pips: Het bokkige aureooltje”, door Buth.
    De tekenstijl heeft wat weg van die van Seron (De mini-mensjes).
    Aardig scenario: de held is zo goed, dat hij een aureooltje boven zijn hoofd krijgt. En het hele album lang probeert hij er vanaf te geraken.

    Like

Reacties zijn gesloten.