Recensies uit SF-Gids: Raffington Event – Detective

Vrije tijd 2 Minutes

raffington-event

RAFFINGTON EVENT – DETECTIVE door ANDREAS

(Lombard, Brussel 1989, 56 blz)

Val nu dood.

In SFG 84 scheef ik over DE GROT DER HERINNERING dat het tekenwerk in een overdreven karikaturale richting dreigde te evolueren. In 1988 verscheen een nieuwe aflevering van Rork, die de gevreesde evolutie niet doortrok.

In SFG 121 scheef ik dat STERRENLICHT door zijn structuur geen opeenvolging van hoogtepunten kon zijn zoals FRAGMENTEN/DOORGANGEN (SFG 78). Het nieuwste album van Andreas, RAFFINGTON EVENT – DETECTIVE, is een bundel. Over STERRENLICHT schreef ik dat overbodige extra platen beter achterwege bleven. De extra’s bij RAFFINGTON EVENT – DETECTIVE zijn niet overbodig.

Hoe krijgt Andreas het voor elkaar om zo op mijn kritieken te reageren? Bestaat er soms een para-psychische band tusen zijn brein en het mijne? Als ik nu schrijf dat de beste verhalen uit RAFFINGTON EVENT de grappig-sprookjesachtige zijn, zal de volgende aflevering dan uit niets anders bestaan? Afwachten.

De tekenstijl lijkt op Cossu’s jongste werk: op het eerste zicht simplistische, zwakke lijntjes, zonder details. Ook de inkleuring is eenvoudig: geen verglijdende kleurnuances. Cossu suggereert daarmee het afgrijselijke achter het ogenschijnlijk kinderachtige. Andreas slaagt daar niet zo goed.

Dat ook The Twilight Zone een inspiratiebron was, blijkt uit het geslaagde inleidende zwart-wit verhaal, dat het vooral van sfeer moet hebben. De sfeerverhalen blijven het sterkst overeind. Vanaf het moment dat gebeurtenissen of het idee belangrijk worden, zijn de stukjes te kort om de lezer iets te bieden. Er zijn ook teveel cliches: een man die in zijn droom dreigt te sterven, een vernield perpetuum mobile, een sekte die met parapsychische krachten een leefomgeving in stand houdt… We hebben dat al gelezen, en door de korte stukjes kan Andreas niets uitwerken of verrijken.

RAFFINGTON EVENT – DETECTIVE is weinig geslaagd. Andreas gaf zijn tekenwerk niet dezelfde insinuerende kracht als Cossu. Teveel verhalen steunen op cliches. Alleen als Andreas sfeer oproept, blijft het werk overeind.

(Motsy Motte)

oorspronkelijk verschenen in “SF-Gids 125”, september 1989, p. 34, redactie: Eddy C. Bertin, “Dunwhich House”, Maurits Sabbestraat 69, B-9219 Gentbrugge.

De reeks ‘Recensies uit SF-Gids’ brengt besprekingen die ik jaren geleden publiceerde in het maandblad “Sf-Gids” van de Gentse auteur en publicist Eddy C. Bertin. De recensies worden hier onveranderd opgenomen, behalve wat betreft de lay-out: er waren geen lege regels tussen de alinea’s, en we moesten sommige insprongen weglaten. De oospronkelijke recensies waren niet geïllustreerd.

Gepubliceerd

4 gedachten over “Recensies uit SF-Gids: Raffington Event – Detective”

  1. Het is een grappige bespreking. Wie is die Motsy Motte? En die andere Motten? Ben jij dat?

    Like

  4. Ik vond het prettig om te doen. En tegelijk kon ik de kans grijpen om stukken die ik nog op een mechanische schrijfmachine had getypt, nu ook eens elektronisch te hebben.
    Het is ook een stukje archeologie: het tijdschrift van Bertin bestond 18 jaar en haalde 140 exemplaren. Het was gedurende sommige jaren van zijn bestaan zo’n beetje het zenuwcentrum van de sciencefiction, fantasy en horror in de Nederlanden.
    De oplage was echter altijd laag, zodat de verspreiding tot een select publiek beperkt bleef.
    Tegelijk wou ik ermee tonen dat ik al heel lang met Andreas bezig ben.

    Like

Reacties zijn gesloten.