De fans zijn gered: de Poolse uitgever Manzoku is heel actief met Andreas, en zal Rork 7 uitgeven. Er zijn al op diverse Poolse fora juichkreten opgestegen, onder andere op Nasze Strony.
Maar Manzoku laat het daar niet bij. Ook Capricornus wordt nu door hen op de markt gebracht. Ze beginnen direct met deel 1 tot en met 4.
Er is hoop voor onze Poolse vrienden.
Enkele dagen geleden maakte uitgeverij Egmont bekend dat ze met de verkoop beginnen van een Poolse versie van Cromwell Stone. En niet zomaar één deel, maar direct alledrie de delen in één geheel met harde kaft. En de prijs schijnt goed te zijn.
In Cromwell Stone gaf Andreas zich over aan zijn belangstelling voor Lovecraft. Niet iedereen vindt het even erg Lovecraftiaans, maar ik vind toch dat hij er goed in is geslaagd om de donkere sfeer over te brengen. Hij voert typisch Lovecraftiaanse half-goddelijke wezens ten tonele, die de mens gewoon negeren en hem daardoor schade berokkenen.
In de reacties op Andreas en magie meldden we dat de link naar Twój Komiks niet meer werkte.
We hebben dat ook gemeld in het gastenboek van Dossier Andreas.
En kort daarna kon Patrick van Bergen van Dossier Andreas ons melden dat een zekere Eno een wanhoopskreet had achtergelaten in het gastenboek.
Twój Komiks is failliet, en de volledige Rork-reeks was bij hen verschenen… op het laatste album na!
Andere uitgevers willen er niet aan beginnen. Dat de vorige uitgever van de Rork-reeks failliet ging, zal nieuwe uitgevers vanzelfsprekend afschrikken.
Als de liefhebbers de Rork-albums opkopen, kan dat misschien wel nog een aanzet zijn voor anderen om Rork 7 in het Pools uit te brengen. Of misschien willen liefhebbers van Pools eens Poolse Rork-albums kopen, in plaats van wat ze gewoonlijk zoeken? Het blijft tenslotte een gelegenheid om in het Pools te lezen. Of misschien wil een andere uitgever van Andreas dat ene album in het Pools uitbrengen?
Toen Rork in Kuifje verscheen, kwamen er al brieven binnen van lezers die het ‘te moeilijk’ vonden.
Te moeilijk?
Ik vind Rork een van zijn meest toegankelijke reeksen.
Maar… Andreas experimenteert graag met verschillende tekenstijlen, en vooral de jongere lezers hebben graag dat de stijl hetzelfde blijft. Anders zou zoiets als Sus & Wis nooit zo populair kunnen worden. Echt jonge lezers willen gewoon meer van wat ze al leuk vonden. Veel volwassenen trouwens ook.
De reeksen Capricornus en Arq zijn inderdaad niet eenvoudig. Dat valt goed op als je ze herleest. Andreas heeft er tamelijk ingewikkelde scenario’s voor bedacht, waarin het ene element vasthaakt aan het andere.
En een album zoals ‘De rode driehoek’, maar zeker ‘Cyrrus’ is onbegrijpelijk. Als ik van Cyrrus het verhaal probeert te doorgronden, loop ik altijd vast. Maar precies daardoor wordt het des te mysterieuzer.
Kortom: het werk van Andreas is voor stripliefhebbers die al wat ervaring hebben, en die al wat meer willen dan een eenvoudig rechtlijnig verhaaltje, dat begint bij het begin, en daarna verder in de tijd doorgaat tot het einde van het verhaal.
In veel strips van Andreas komen magische en parapsychologische elementen voor. Dat is al het geval in Rork, maar ook in de eerste vijf delen van Capricornus en in Cyrrus en Mill.
In “De grot der herinnering” lijkt hij bovendien een inleiding tot de Keltisch-Bretoense opvattingen te willen geven. Dat heeft een effect op de lezers.
Andreas zei: “De fans die ik ontmoet op festivals of tijdens signeersessies verwachten altijd een erg mysterieus en somber persoon aan te treffen, iemand die vertrouwd is met occulte wetenschappen. De werkelijkheid is totaal anders, ik ben helemaal niet zo. Maar in mijn verhalen zit kennelijk iets, ik weet niet…” (in: “De fantastische werelden van Andreas”, p. 90).
Veel mensen lijken te denken dat Andreas gelooft dat wat hij bedenkt waar is, maar dat is niet zo.
Door deze blog kan het lijken dat we liefhebbers zijn van het werk van Andreas omdat we allerlei theorieën zouden aanhangen, of zelfs die theorieën zouden willen promoten, maar dat is niet het geval.
De geestelijke vader van Kuifje, Hergé, zou dit jaar op 22 mei honderd jaar worden.
Daardoor wordt dit jaar veel over Kuifje en Hergé georganiseerd.
En Spielberg wil samen met Jackson aan twee of drie tekenfilms over Kuifje werken.
Misschien wel de mooiste site op heel Internet over Andreas is Dossier Andreas, en aangezien wie “heel Internet” zegt, “over de hele wereld” zegt, wil dat wat zeggen.
We willen in stijl te blijven met onze bespreking over de site van Quentin Ebbs om te verhinderen dat die laatste onverdiend naar de achtergrond zou worden geschoven. Daarom ook hier geen plaatje bovenaan ons artikel, maar die site heeft wel een eigen icoon.
Maar een site is meer dan een icoon.
Dossier Andreas heeft de verschillende rubrieken bovenaan de pagina verzameld als tabbladen.
Als je op die tabs klikt, dan wordt ofwel het linkerframe ofwel het rechterframe ververst. Het linker is het smalste, en dient voor lijsten. Het rechter is een stuk breder, en dient voor andere soorten informatie.
Andreas verklaarde dat hij van Capricornus een serie wou maken van ongeveer twintig delen. Dat is een hele hap, vooral omdat het één lang verhaal zal worden.
Zolang de volledige reeks niet is gepubliceerd, wordt het dus een probleem voor nieuwe lezers, vooral in het Nederlands. In onze taal verschijnt er immers niet zo veel van Andreas: de markt is gewoon te klein. Met andere woorden: hij verkoopt niet genoeg in het Nederlands om er regelmatig iets van uit te brengen.
(zie ook Verschijnt Capricornus 11 niet in het Nederlands?)
Dat betekent dat in het Nederlands niet alle delen zomaar op elk moment verkrijgbaar zijn.
Toch is het niet nodig om te wachten tot de reeks compleet is.
Er is het een en ander over Andreas op Internet beschikbaar.
Een van de best verborgen geheimen is de site van Quentin Ebbs.
De opmaak van de site is erg eenvoudig aangepakt: geen mooi uitgewerkte pagina’s, met tekeningen en tabbladen om je door de pagina’s te gidsen.
Voor een site over een stripauteur oogt het zelfs erg sober.
De portaalpagina is gewoon een lap tekst met links, gelukkig met lijnen tussen de artikelen en grote letters voor de titels.
Maar die sobere lay-out doet helemaal niet vermoeden wat er achter verborgen zit.
Onder de link dessins vindt de argeloze bezoeker 58 tekeningen die zonder probleem kunnen worden gedownload.
Onder histories zijn 25 verhalen beschikbaar, in zwart-wit en in kleur, van één pagina tot en met het volledige album Fantalia van 2 * 26 bladzijden!
Dedicaces is een kleinere verzameling van 17 tekeningen, overwegend oorspronkelijk z/w-potloodtekeningen maar ook enkele kleurenplaten, die Andreas voor vrienden maakte.
Onder interviews vinden we… interviews. Sommige tellen maar één paginaatje, maar andere zijn langer dan tien bladzijden, en één ervan telt maar liefst 53 pagina’s! Wie de oplossing van een raadsel in de albums zoekt, komt hiermee een heel eind.
En zoals elke zichzelf respecterende site, zijn er ook hier links (onder ‘liens’).
Het schijnt dat de strips van Andreas in Nederland moeilijk te vinden zijn.
Je kunt ze natuurlijk altijd via Internet kopen.
Ook de websites van de uitgevers kunnen handen zijn.
Voor Andreas zijn er twee belangrijke uitgevers in het Nederlands:
Ik weet niet of je de strips daar ook kunt kopen, maar ze zijn natuurlijk wel handig om te ontdekken wat er is verschenen.
Andreas, striptekenaar 
